Çekip Gitsene Şiiri - Hayal Roman 2

nasıl bir ateşki yüreğinde öyle birikiyor ki
gözlerin yağmurlara gebe bulutlar gibi
gözyaşların hayatın zalimliğine haykırıyor
yerlere çakıla çakıla

ya insan içini tutamaz mı?
nedir bu senden çektiğim deyip söküp atamaz mı
dünyanın en derin çukuruna gömüp bu yüreği
toprağı üstüme salamaz mı?

sen,sen bana ne yaptın
hayatımın mısrasına nasıl çizik çektin
sen bu yüreğe nasıl kesik attın
bu yürek anılarla hayallerle seni nasıl yaşasın

çüzülüp gidiyor heryanım
güneşte eriyen yağ gibi
hayatımla boğuşuyor her anın
volkanda kaynayan lav gibi

yüreğimi bir uçurumda hissediyorum
öyle bir fırtına esiyor ki
önüne aldığı herşeyi çarpıyor yüreğime
işte sen o fırtına misali sevgili
yetmedi mi?
yüreğimde yara almayan yer kalmadı
çekip gitsene

hani fırtınadan sonra yağmur gelirya
yeryüzü tertemiz olur
senin gidişinle de
yağmur misali akacak gözyaşlarım
kararttığın yüreği temizler diye