Çekip Gitmeli Şiiri - Sinem Kül

Çekip gitmeli!
Hangi evine girsen,
Uçsuz yeşilliğe, yahut maviye bakmalı pencereleri
Öyle bir memleket seçmeli
Öyle bir yere gitmeli ki
Özletmeli bina duvarlarını ve
çatılarındaki çirkin antenlerini

Ne yapıp edip,
Silebilmeli gölgesini şu sırık gökdelenlerin
Gözlerinden taşınan hafızadan.
Bir de, götürebilmeli sevdiklerini, gittiğin yere,
kimseden uzaklaşmadan,
Kimseleri kaybetmeden
Ne yapıp edip, kaçmalı buralardan

Güneşi beklememeli
Hastane kapılarında sıra kapmak için
Ve ağlamak için ve gülmek için ve kavga etmek için
İçinden geldiği gibi
İzin istememeli

Her gün, sirkte, ip üstünde yürüyen cambaz gibi
Her gün olmamalı yaşamın riski
Bir gün, küfür etmeden, küfür yemeden sürebilmeli arabanı
Sincapların kaçıştığı,
Kuşların peçeli şantöz gibi görünmeden oynaştığı şehirde
Bir gün olsun güvenmeliyim
Kapımı çalan, tanımadığım misafire

Her yatağa girişinde düşünmeyeceksin
Kolonların sağlamlığını
Haberlerde verilmeyecek
Yıkılması olası evlerin, ölmesi olası insanların sayısı
Soluksuz,
ölümü kapı önünde bekletmek gibi,
böylesi yaşamanın yazısı

Ne komik bir trajedi
Fark etmeden kabullenmişiz her şeyi
Öyle bir memleket seçmeli,
Öyle bir yere gitmeli ki,
Fark etmeden reddetmeli her şeyi.