Yaşama sevincini yitirmiş gecelerde,
yokluğun bir matem yeridir,
hele de geçmişe dokunduysa benliğim
çoşkulu nehir gibi keser nefesimi, kanamaz gençliğim
gözlerim dolar ama düşmez yanağımdan
ilk kez yaşıyormuş gibi hissettiysem
acıyı, zulmü, hatta özlemi...
En eski yalnızlığımdır aşk benim
Gitgide büyüyen karanlıklarla
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim
Bir ateşin açtığı yanıklarla
Sabahı olmazdı çok gecelerin
Devamını Oku
Gitgide büyüyen karanlıklarla
Ne zaman sevdiysem kavruldu tenim
Bir ateşin açtığı yanıklarla
Sabahı olmazdı çok gecelerin
Bir özlem şair dilinde bu kadar güzel anlatıldığından doğuyor güneş sabaha; yoksa ne anlamı var aydınlığın; çıkmıyorsa duygular dışarıya... kötü derler karanlıklar, oysa yüreğimizde gün ışığı görmüyor ki eğer atmıyorsa bir sevdaya...!
sevgiyle
GM...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta