Yaşama sevincini yitirmiş gecelerde,
yokluğun bir matem yeridir,
hele de geçmişe dokunduysa benliğim
çoşkulu nehir gibi keser nefesimi, kanamaz gençliğim
gözlerim dolar ama düşmez yanağımdan
ilk kez yaşıyormuş gibi hissettiysem
acıyı, zulmü, hatta özlemi...
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim