Terketmek çekip gitmek hep fasa fisoymuş. İlk önce kendini terkedermiş insan. Kendi benliğinden vazgeçip, arzularını bir okyanusun ortasında ölüme terkedermiş.
Başkası gibi olmaya çalışırmış insan. Taklit edermiş bir başkasını. Ne oldum delisi gibi görünmeyip altan alttan kimseyi beğenmezmiş.
Terketmek gerekiyormuş hisleri. Hislerin varmış gibi davranıp güzel zannedilen çirkinlikler ve sonsuz çıkarlar uğruna kandırmalıymış insanları.
Nefes aldığını zannedermiş insan. İçini oksijenle değil yapma duygularla doldurup kalbini sadece bir organ olmaya mahkum edermiş.
Ben size ne yaptım
Çağrı mı, armağan mı, ceza mı
Ne vardı böyle karşıma geçecek
Ben ne yazılar ne çizgiler yitirdim hatırlamadım
Ne var ki sizinki onlar gibi gitmeyecek
Devamını Oku
Çağrı mı, armağan mı, ceza mı
Ne vardı böyle karşıma geçecek
Ben ne yazılar ne çizgiler yitirdim hatırlamadım
Ne var ki sizinki onlar gibi gitmeyecek
aman hep kendimizde kalalım :) tebriklerimle..
Paylaşım için teşekkür ederim
Duygulu, anlamlı ve bir o kadar da buruk yazınızı paylaşmak duygu vericiydi.
Tebriklerim ve sevgilerimle.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta