Terketmek çekip gitmek hep fasa fisoymuş. İlk önce kendini terkedermiş insan. Kendi benliğinden vazgeçip, arzularını bir okyanusun ortasında ölüme terkedermiş.
Başkası gibi olmaya çalışırmış insan. Taklit edermiş bir başkasını. Ne oldum delisi gibi görünmeyip altan alttan kimseyi beğenmezmiş.
Terketmek gerekiyormuş hisleri. Hislerin varmış gibi davranıp güzel zannedilen çirkinlikler ve sonsuz çıkarlar uğruna kandırmalıymış insanları.
Nefes aldığını zannedermiş insan. İçini oksijenle değil yapma duygularla doldurup kalbini sadece bir organ olmaya mahkum edermiş.
Tamamını Oku
