Çok bunalmışızdır artık durduğumuz yerden.
İçimizde bir şeyler birikmiştir, yığılmıştır, yüreğimiz sıkışıyordur.
Sanki başka bir mekana taşınsak ferahlayacağızdır, öyle hissederiz.
Oysa öte yandan hayatın görünmez halatlarıyla bağlanmışızdır olduğumuz yere..
İşimiz, iş ilişkilerimiz kuşatmaya almıştır bizi. Bu çemberi yarıp çıkma düşüncesi şöyle bir rüzgar gibi gelip geçse de, ciddi biçimde uzun uzadıya kafa yormayız.
Henüz vakit varken, gülüm
Paris yanıp yıkılmadan,
henüz vakit varken, gülüm,
yüreğim dalındayken henüz,
ben bir gece, şu Mayıs gecelerinden biri
Volter rıhtımında dayayıp seni duvara
Devamını Oku
Paris yanıp yıkılmadan,
henüz vakit varken, gülüm,
yüreğim dalındayken henüz,
ben bir gece, şu Mayıs gecelerinden biri
Volter rıhtımında dayayıp seni duvara




Her tercih bir diğerinden vazgeçmek değil midir? Her kararın bir bedeli yok mudur? İnsan kendisine bir güvense..Risk almada daha cesur davransa. An geldiğinde çekip gitmeyi becerebilse...Vazgeçebildiklerimizden daha fazlası beklemektedir bizi oysa..En azından, ileride, 'keşke deneseydim..' dememek için yapmalı; yapmalı ve bunu öğrenmeli..Çok güzel bir yazı. Öylesine anlıyor ve katılıyorum ki..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta