kapıyı çekip....
ardına bile bakmadan....
haftalar günler aylar....
ve dahi uzun yıllar....
ne varsa terk edip....
gitmek çok uzaklara....
işte böyle tertip....
benim yaptığım düşünmeden....
hem de hiç....
zor olsa da ayrılıklar....
zor olmadı ne garip....
lal olmuş dudaklara....
bir nebze kurşun döküp....
kapatmak mühürlemek....
haykırsa da yüreğin....
duyulmasın diye....
üzerini kurşunla örtüp....
seyretmek kar yağışını şakaklara....
kendi içinde ölüp....
söndürmek kor olan ateşi....
sıcaklığı dursa da taptaze....
hala yüreğinde....
sadece aynalara gülüp....
tıkaç takmak kulaklara....
sonra tekrar dönüp....
bakmak yeniden....
dinlemek kalbinin sesini....
kaldırmak yüzünün perdesini....
buğulu gözlerini görüp.....
dişini geçirmek dudaklara....
morarıncaya kadar....
Erdem Bağcı
Kayıt Tarihi : 10.1.2025 20:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!