Çekip Giderken Şiiri - Aslan Avşarbey Mülki

Gönlüme yükleyip bir dünya kahrı
Firakte bıraktın çekip giderken
Yalnız beni değil koskoca şehri
Merakta bıraktın çekip giderken

Kim bilir aklına kim nasıl girdi
Kim bırak git dedi kim akıl verdi
Ta mahşere kadar onmaz bu derdi
Yürekte bıraktın çekip giderken

Damdan düşer gibi kara bir günde
Dikildin karşıma eli böğründe
Sırılsıklam gönlü günün bağrında
Kurakta bıraktın çekip giderken

İnatla başının gidip dikine
Cismimi döndürdün çalgın ekine
Kibrit suyu döküp bir de köküne
Çorakta bıraktın çekip giderken

Başı eğik sesi kısılı hâlde
Yalancı dünyayla küsülü hâlde
Mülkî’yi ruhundan asılı hâlde
Direkte bıraktın çekip giderken

Aslan Avşarbey (#Mülkî)
20.01.2025 - Kocaeli