Çekip giderim Şiiri - Zübeyde Uzuner

Zamana, yalnızlık sığdırma
Kaybolur sevdam, bulamazsın.
Umutlara hüzün sıkıştırma
Dökülür hayallerim, toplayamazsın.

Gecelere pişmanlıkları kapatma
Sabahlara gözyaşınla taşarsın
Bir gün gözlerin, gözlerime bakan
Büyüsünü kaybederse
O zaman ben, gözlerinden çekip giderim

Kandıran sözlerle çalma kapımı
Çalacak tokmak bulunmaz
Gülleri yalanlarına katma
Dikenleri can yakar çığlığın duyulmaz

Sazın tellerine ayrılığı vurma
Orkestra, giden sevgini getirmeyi başaramaz
Bir gün ellerin, ellerimde
Sıcaklığını kaybederse
O zamana ben, ellerinden çekip giderim

Göçerse kuşlar bizim diyarımızdan
Denizler, en büyük gelgitlerini yaşarsa
Rüzgarlar, savurursa saçlarımı hırçınca
Kelebekler, kanat çırpmazsa artık etrafta
Seni unuttu diye haber yayılırsa bu şehre
Gerçekten unuttuğunu hissedersem
O zaman ben şehrinden çekip giderim

Yağmurlara gözyaşını yükleme
Taşıyamaz dökülür, yüreğine
Yıldızlara, saklama sakın gözlerini
Olur ya gündüz görünmez sevdiğine

Beni bana bırak tanırım seni
Yüreğinden geçenleri okur bu sevda yüreğim
Bir gün, beni sevmediğini hissedersem
O zaman ben, kalbinden çekip giderim.