Günün birinde,
Sabahın ilk saatlerinde,
Bavulumu bile toplamadan
Çekip gideceğim buralardan…
Sokaklarda çöpçülerin ara sıra göründüğü,
Buz gibi bir havanın iliklerime işlediği
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Ne yazık, insanlar iki yüzlü, riyakar. Bir değil, bir kaç maskeleri var.İnsan bazen bunalıyor bu yaşamdan, çekip gitmek istiyor.Hatta bazen kendinden bile kaçmak...
Emin olsak yalansız, dolansız, sevgi dolu, huzur dolu bir yer olduğuna. Kaçıp sığınsak o limana. Ne güzel olurdu... Kutlarım sevgili Bülent. Nicelerine...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta