Çekip gideceğim bu dünyadan
Kimse eksikliğimi bilmeyecek
Dirimi insan yerine koyup saymayanlar
Öldüğümü hiç bir zaman farketmeyecek
Çekip gideceğim bu dünyadan
Yaşayanlara inat erkenden
Riyakar gönüllere girmeden
Ruhumu satmadan vefasızlara
Çekip gideceğim bu dünyadan
Pis yolların tozunu yutmadan
Ne bir dönemeç,ne sapa yol bileceğim
Ben ölüme de doğru bildiğim düz yoldan gideceğim
Çekip gideceğim bu dünyadan
Sen habersiz kimbilir kaçıncı uykuda
Kalbimi satmadan sana
Kalbini senden alıp gideceğim
Bir sabah kalktığında ben olmayacağım
Artık rahat ve özgür olacaksın istediğince
Her çiçekden bir bal sığdırsan da özüne
Kalbin bende kalacak,sen kalpsiz öleceksin
Kayıt Tarihi : 27.3.2007 10:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
En büyük erdem kişinin kendisini bilmesidir... Gerisi laf-ı güzaf...
Kaleminize sağlık sayın Mesut Özbek...
Pis yolların tozunu yutmadan
Ne bir dönemeç,ne sapa yol bileceğim
Ben ölüme de doğru bildiğim düz yoldan gideceğim
duygu yüklü dizelerdi çok etkileyici yaşanmışcasına yansıdı bana kutluyorum sebgili dost
TÜM YORUMLAR (7)