Çıkınım sırtımda;
Umutlarım içinde,
Yeşertemediğim, sevemediğim,
Okşayamadığım umutlarım,
Umutlarım, umutlarım…
O umutlarda gülen gözlerim var,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Kaleminizden çok güzel bir şiir okudum.
Gönül sesiniz hiç susmasın.
Yüreğinizdeki güzellikleri hep paylaşalım.
Şiirce bir yaşam dileğiyle.
Tebrik ederim. Dostça Selamlar.
Saygılarımla,
Celil ÇINKIR
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta