Kayboluyorum
Yardım et, lütfen.
Aydınlık olan yüzünle,
Varlığım ol hiçsizlik kuyuma.
Bir el uzaktan ya,
Çok mu gülüm bir kere dokunsam.
Eline bir kere dokunsam neler yaşarım.
İlk saniyesinde haritasını çıkarırım.
Sen olduğunu bile bile dolaşırım dolambaçlardan.
Seni sen diye bilip bırakırım kendimi tanıdığım yollara.
Ben varken istemem o sonsuzluk dolu ellerini salmanı yabana.
Ben varken sen olmak isterim sadece o yollardan birinde
Belki sana varmaktır o yolların neticesi
Ama asla neticelenmesin sen denen varlık.
Asla ki kaybolmasın.
Sensiz ben kaybolurum o yollarda,
Dinle beni bak, lütfen.
Sonsuz kere lütfen,lütfen...
Duysan sesimi anlar mısın
Kahroluşlarımdaki seni.
Peki ya görür müydün,
Sessizce bağıran beni.
Efecan Sarp
Kayıt Tarihi : 11.8.2020 20:55:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kaleminize sağlık.
TÜM YORUMLAR (1)