Çekip Almak Seni Şiiri - Ömer Öztaş

Kalabalıklardan kurtarabilmek
Beton yığınlarından
Çekip alabilmek seni
Seni şehirlere yarım kalmış
Çocuklara anlatılmamış öykülerden
İçerden ve ötelerden karışmış
Suya ses veren kayalardan
Haine, vurdumduymaza
Bırakmak seni.
Ağarsın toprağa eğildikçe yüzler
Utancı sarılsın ellerine yaşamın
Bu mevsim hangi günahın sarısı
Neden ıslanır bazı vakitler gökyüzü
Kalksam geri dönemem toprağa
Bırakamam yüzüstü
Karmaşa, hep karmaşa
İşte kanla ıslanan sebep
Çökelmek işte ısrarla hayata
Ve seni çıkarmak battıkça hataya.