Çekinmeden Şiiri - Ege Erkek

Hatırla unutamadığın bir lahza.
Kanma sana söylenen yalanlara, acilen tazelen.
Hayatın doğasında var güçsüzü yutmak.
Kaçamazsın kaderinden, insanın kaderinde var ölümsüzlüğü aramak.

Yaşamın bünyesinde yok kazanmak bedelsiz, endişeli bedenin.
İnsan zamanla oluyor esiri sebeplerin, var mı sevenin?
Ne olursa olsun yaşıyorsun başına ne geleceğini bilmeden, ağla çekinmeden.
Ölümün pençesiyle bile boğuşuyor çekirgeler.
Canlılar mahkûm olmak istemez sevgisizliğe, yaşanmaz sevilmeden.

Mutsuzluğun kuyusu derin, insanlar dipsiz dertlerden yoruldu.
Kurulması gereken yıkılmaz bir mutluluk federasyonu, kaybetmeyelim tempoyu.
Dikkat et bulaşıcıdır hüzün enfeksiyonu!
Vur yumruğunu masaya, kitlelerin damarlarına enjekte et mutlulukla çoşkuyu!

Kabullenemedim mutsuzluğa sürülmeyi.
Sus dürzü, hıçkırıklarım yok etti aklımdaki huzur dolu düşü.
Ben huzuruma delicesine düşkünüm.
Kaybettim seni mutluluğum çok üzgünüm.

Birbirine komşu oldu canlıların gözyaşları.
Günümüzde yaşanan hüzün iklimi uluslararası.
Herkes kafasını yastığa koymak istiyor usulca.
Yaşadığımız yerde cirit atıyor kederli yaşamlar şehirlerarası.

İhtiyaç var birine duyguları anlayabilecek.
Umudu var mı ki insanlığın zaten?
Tanıdıklarım “İyiyim!” der ruhu kederin derinliğinde boğulurken.

Bireylerin yüzünden düşmüyor sahte maskeler.
Stresin yuvası olmuş caddeler, âlemler.
Pesimist ruhların ihtiyacı âlemşümul bir meditasyon.

Âdem evladı uyuştu, veremiyor reaksiyon!
2022 yılında hayat çok monoton.

Sıradanlaştı depresyon, kalmadı konsantrasyon. Yaşamak için lazım mutluluk dolu bir enjeksiyon.
Hayatım artık sadece arıza tespiti mümkün olmayan bir kanalizasyon.
Hayat monoton bir maraton, dünya ise tam bir pansiyon!

Dört bir yanımızı sarmış ölümcül endişeler.
Devriye geziyor stres kaynaklı tehlikeler.
Bazen yetmiyor durumu izah etmeye kelimeler.
Hayatın acımasız gerçekliğine ait değil kelebekler.

Gözyaşlarım ile baş başayım.
Sancılı olur değişimler, ruhumun derinliğini süsler ruhsal çöküntüler.
Farkında mısın çocuk senin de yaşam enerjini emmişler!
Bu şairin göbek adı endişe, gözüme ilişiyor evimde üzerine oturulmaktan ötürü eskiyen sedirler.