Çekin kirli ellerinizi

Gerçekmi rüyamı anlaşılamayan çok uzun sonu belirsiz bir yoldayım sanki.
Etrafım her daim olduğu gibi dostmu düşmanmı belli olmayan o karanlık ellerle çevrilmiş yine.
Korkuyorum ama bir umut var içimde
ve yürüyorum!
karanlık ve kirli olan herşeyden koşar adım kurtulmak istiyorum artık
ve yürüyorum!
Bir umut ışığı var içimde sanki bütün dünyayı aydınlatan devasa parlak
ve yürüyorum!
Gözlerim kamaşıyor birden
rengarenk çiçekler kelebekler kuşlar gökkuşağı çiseleyen yağmur bile rengarenk
hiç görmediğim kadar mutlu çocuklar ve kadınlar her taraftalar şarkılar söylüyorlar kahkahalar atıyorlar büyüleniyorum sanki
ve yürüyorum!
oh be diyorum kabustu geçti gitti nihayet.
Ellerimi havaya kaldırıyorum
kelebekler kuşlar konsun çiçeklerin kokusu sinsin ellerime yağmurun rengarenk damlararı değsin
çocuklar ve kadınlar görsün beni bende şarkılara kahkahalara eşlik etmek istiyorum
ve koşuyorum!
koşuyorum koşuyorum
ama neden gittikçe uzaklaşıyorum!?
hayır ya yine o karanlık eller her taraftalar.....
çok kirli iğrenç eller bütün bedenimde kollarıma boğazıma bacaklarıma sarılmışlar çiçekleri koparmaya kuşları kelebekleri öldürmeye başlamışlar.
Çocukların kadınların yüzüne bakıyorum
benim çocuklarım onlar!
O kadınlar benim!
ve onlarında üzerinde o karanlık kirli pis eller bütün ışıkları söndürdüler. yeryüzünü karanlığa yaşamı kabusa çevirdiler.
çekin artık o karanlık kanlı pis kirli ellerinizi
Çocuklarım/ızın
Kadınlarımızın üzerinden..

Songül büyükpınar
20.12.2022
19.07