Pulbiber Mahallesi’nin süpürge saçlı
prensesine, Didem Madak’a…
bu film yeni başlar/ bir kez daha gül incinir, koyulaşır karanlık
çekimsiz yıldızlarda gece/ solgun yağmurla karşılanır.
giderken bir kentin kedileri/ kayıp gecelerinden
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta