Çekiliyorum Hayattan Şiiri - İlyas Han Ş ...

çekiliyorum hayattan
ipine tutunduğum kirpiklerimle beraber
göğsümün sağ tarafında acı duyarak
kötümser ve merhametsiz iklimlere kin duymadan
çekilmek ve özlemekten öte bir sağırlıkla
kaça sattınız lan sırlarımı
kaçtan alsınız döl tutmuş yalnızlığımı
söz veriyorum güneşe kadar koşacağım
ellerimde çabutlarla
çapaklanmış gözler,kanserden örülü intihar ağrılarım
köpek sesleri tüner geyece ben kaçacakken
çekilecekken tedirginlikler içinde
kıymık battı gözüme ağlamam ondandır
ondandır yedi düvele sapladığım tırnak büyüklüğünde acılarım
susmak konuşamamaktır
ölmek, uzaklardaki lekeleri özlemektir
sır düştüm geceye
nutfe mayiliğinde
katranlı sokaklar ve hüzünlü şairliğimde
şaircikliğimde
yazdım ben, çekilirken serüvenimi dinleyin diye
türkü tadında terledim
ağıtlarım ağıtlarınız
ben siz ve çokca laf
benden anlayacağınız
hayata dair bir imla, bir zekat ömrümün tazeliğinden
ölüm yeşillikler ve bahar kokusunda gelir
yaşamkal, yaşamkal diye bağırır kalan yaşam belirtilerim
hoşçakalın ben çelikiyorum
benim gemim asude bir liman ararken benim gemim
fırtına ve yağmurlar iteklerken rüzgarları essin diye
çakırkeyf sohbetlerde değil
hüzzam makamı tadında seslerimle,hıçkırıklarımla gidiyorum,
ben kendime dair toplumsallığıma,toplumsallığıma dair sessizliğimle
koruyorum naif insanları,naif canlıları
dedim ya
sağ göğsüm ağrıyor işte!
bekleyin diye yalvarıyorum,
bekleyin beni
çekiliyorum ki
geleyim,sonunu bilmiyorum lehirlerin ağır dumanlarının
gökyüzü, yaşamak, doymak
en gökyüzü halimle yaşarken doyabilmek yerine
ağrılarımla
çekiliyorum ağırlığımla
....