Çekiliyorum vardığım kıyılardan,
Gittiğim yollardan,
Yükseldiğim bulutlardan,
Adımda gizli bir medcezir
Çaresi yok varışların
Çekiliyorum girdiğim yükün altından
Tüm yarım bırakılışlarımdan
Kimseden yok alacağım
Kırgınlığım kaderime
Çekiliyorum savaşlarımdan
Aşkta aldanışlarımdan
Tek başıma bırakılışlarımdan
Çekiliyorum kabuğuma
Dünüme, önceki günüme
Çocukluğuma masumiyetime
Çekiliyorum kendime kendi içime
Bu benim suskunluğum
Böyle biline…
İlan ediyorum içimde susmayan sese
Çekiliyorum atı yuları bırakıp
Meydan sizindir
Çekiliyorum elimde beyaz bayrak
Kılıcım kınımda
Artık sökmez üzerime şafak
Çekiliyorum unum çuvalımda
Eleğim duvarımda
Gerisi Allaha emanet
Çekiliyorum yalanla yüzleşmekten
Yüzsüzlerle savaşmaktan
Her güne “acaba” la başlamaktan
Çekiliyorum son nefeste bitmeden
Azrail sineme çökmeden
Aşka inancım yitmeden
Ruhuma verdiğin nefes gitmeden
Çekiliyorum…
08.01.2011/Muğla
Dönay KurtKayıt Tarihi : 27.2.2011 16:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
...
kurtulmak mı çekilmek?..
Yine enfes olmuş!...
TÜM YORUMLAR (2)