Kırıldı mazimden camdan fanuslar,
Çekildim önünden gözyaşlarımın.
Saplandıkça cana camdan kırıklar,
Çekildim önünden uykularımın..
Yaşadığım her an canlandı sanki
Taşıdığım her dün sonlandı sanki
aşkımız bir gün uçup giderse aramızdan sevgilim
sırt çantalı bir duman gibibir melekle çarpışan kelebeğin kanadından dökülen toz
bir çağlayanda sürüklenen bir dal parçası gibi
istemediğimiz yerlere giderse aşkımız sevgilim yalnızca kanatlarına güven
kendi yarattığımız boşluğun ucunda sıkı sıkı tuttuğumuz bir kapı koludur yaşam
ve aşk, en derin kuyumuza düşen keman yürüdüğümüz yollar daralırken
Devamını Oku
sırt çantalı bir duman gibibir melekle çarpışan kelebeğin kanadından dökülen toz
bir çağlayanda sürüklenen bir dal parçası gibi
istemediğimiz yerlere giderse aşkımız sevgilim yalnızca kanatlarına güven
kendi yarattığımız boşluğun ucunda sıkı sıkı tuttuğumuz bir kapı koludur yaşam
ve aşk, en derin kuyumuza düşen keman yürüdüğümüz yollar daralırken
Duygusal ve hüzünlü,yüreğine sağlık,tebrikler
Ne kadar ağır bir tablo çizmişsiniz Necati Bey...
gözyaşına yol vermek iyidir bazen ama bu herşeyden vazgeçmek anlamında değil tam tersi yeniden şarz olmak içindir...
sizde çok iyi bilirsiniz ki yarın başka bir gündür...
Şiir mi? güzeldi:)
Selam ve Saygılarımla
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta