Çekil git artık düşlerimden,
Bıkıp usanmadın mı benden artık? ..
Gözlerimden, yüreğimden, içimden,
...ve varolan her şeyimden, git artık...
Dokunma, kirletirsin beyazları,
Konuşma, tüketirsin satırları,
Mehtabı bırak, doğan ayrılık,
Çekil git, şafak gelen aralık...
Kanıyorum zaten, uzak dur benden,
Sebebin olurum, yakanın olurum,
Çekil git yolumdan, ölümün olurum,
...ve git artık, ne olursun git benden...
Konuşma, nefesini al benliğimden,
Ben soluğunu kesmeden,
Sus demeden, sus ne olur, söylemeden,
Git, bir daha Allah aşkına, hiç dönmeden...
Yıkıl git artık hayallerimden,
Kumdan evlerin, yıkıldı artık,
Taşlarımdan, oyuncaklarımdan, beynimden,
...ve yaşayan, her şeyimden, git artık...
Uzanma, karaya çalarsın günlerimi,
Söylenme, devrik tümcelerim olursun,
Ne öznesini, ne yüklemini kurtarabilirsin
Çekil git, bırak, bütün düşüncelerimi...
Yaralıyım zaten, şöyle dur gönlümden,
Derdin olurum, korun olurum,
Çekil git, harın değil, külün olurum,
...ve git artık, ne olursun git, git gözlerimden...
Kal yerinde öylece, ses etme,
Mevsimler solsun senelerce,
Mümkünse çıkmasın, o iki hece,
Öldü de, bitsin bu işkence...
Ya da bir sonbahardı, sarardı de,
Düşen her bir yaprakta, uzaklaştı de,
De ki, gövdeden dal kırıldı,
Kopan candı, yıkıldı de, de ki öldü, öldü de...
Yaşamaz de, olsun de, de ki bitti, bitti de...
Kardı yağdı, yağmurdu aktı,
Sonra toprağa karıştı, kurudu de, soldu de...
Ne bileyim işte, kısaca öldü de...
...Ve çekil git artık, gölge etme,
Alın yazısı gibi görme,
Değilim bir şeyin, olmadım hiçbir şeyin,
Çekil git artık, ne olur çekil git, kötü söyletme...
Yaşamaz de, olsun de, de ki bitti, bitti de...
Kardı yağdı, yağmurdu aktı, kurudu de...
Sonra toprağa karıştı, soldu de...
Ne bileyim işte, kısaca öldü de...
Ne dersen de...
Kayıt Tarihi : 4.8.2004 14:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
...Ve çekil git artık, gölge etme,
Alın yazısı gibi görme,
Değilim bir şeyin, olmadım hiçbir şeyin,
Çekil git artık, ne olur çekil git, kötü söyletme...
GİTME
1.
gitme,
tutamam ellerini
kalmaz kokun hic biryede
gitme, dayanamam sensiz.
gitme sakın, peşinden gelemem
gelsem ayrı yerlere düşeriz
dayanamam ben sensiz,
gitme, bırakma beni.
gitme,
yok olmaz belki hayalin
ama silinir kokun.
birkaç resim, bir iki mektup
ve bir tutam saç, avutmaz beni
gitme, yarım kalırım
gitme, yara alırım
gitme, acır canım
gitme...
Tayfun Karakaş
gözün aydın istanbul,
gözün aydın
bayram gelmişte gitmiş
hayret...
yine haber vermeyi unutmuşsun
sadece aynasız ayna yollamışsın
hep sen bakıyorsun içinden
birde sendekiler
gözün aydın istanbul
beni de gömdün ya...
hadi rüyalar vardır uyanmak istemediğin
hani hülyalar vardır,
dalıpta çıkmak istemediğin
doğma artık diye aya
akma artık diye yıldızlara yalvardığın
hani geceler vardır,
görmek istemediğin
“ben bugün doğmalıyım” dediğin sabahlar vardır ya;
oysa dünden ölmüşümde,
haberim yokmuş
öyle yalnız bıraktın ki istanbul
baş başayım sen ve yanlızlığımla
sessizce oturuyorsun karşımda
dimdik bakıyorum gözlerine
konuş biraz konuş
ne olur birşeyler söyle
biraz sen anlat
biraz da beni anla
konuş biraz...
hiç olmazsa sesin çınlasın kulaklarımda
ne ses veriyorsun
ne de cevap
soluk almak istiyorum
nefes ver!
oysa dünden ölmüşümde,
haberim yokmuş
öyle zaman geliyor ki;
yedi tepen biniyor omuzlarıma
yoruluyorum...
içtiğim bir bardak su,
denizin oluyor; akıyor boğazıma
boğuluyorum...
yuttuğum her lokma taş oturuyor içime
tıkanıyorum...
surların gibi dikiliyorsun
yıkılıyorum...
yoruldum istanbul, yoruldum...
beni de öldür, yüreğimide
oysa dünden ölmüşümde;
haberim yokmuş
öyle oluyor ki bazen
kendi ayak sesimi duyuyorum kaldırımlarda
ben yürüyorum, o duruyor
ben duruyorum, o koşmakta
kendi gözlerimi görüyorum boğazında
ben gülüyorum, o ağlıyor
ben ağlıyorum, o kahkahalarda
kendi ellerimi görüyorum toprağında
ben giriyorum, o sarılıyor
ben sarılıyorum, o kaçmakta
“bir rüya olmalı bu” diyorum
bu bir rüya
uyanmalıyım;
kalkmalıyım yataktan
oysa dünden ölmüşümde,
haberim yokmuş...
gözün aydın istanbul
gözün aydın olsun
hani umutlarım vardı;
beklerken sabırsızlandığın
hani yarınlarım vardı;
şafaklara sakladığım
bebeksi avuçlarla uzandığım
bebeksi dudaklarda dokunduğum
hani istanbul
hani sen vardın?
beni doğur
beni bugün yeniden doğur diye yalvardığım
oysa dünden ölmüşümde
haberim yokmuş...
gözün aydın istanbul
gözün aydın olsun
beni diri diri gömdün ya...
Pervin Beyhan Tektel
Şairler Yarıştı;
BALIKESİR'in Burhaniye İlçesi Taylıeli Köyü'nde şiir yarışması düzenlendi. Yarışmaya Çanakkale'den katılan evhanımı Pervin Beyhan Tektel, 'Anlatamadım' adlı şiiri ile birinci oldu.
Bölge gazetemiz ege Hürriyet
4 – Cumartesi, 30 Eylül 2006
TÜM YORUMLAR (7)