Çekil Git Karşımdan Şiiri - Halil Topaç

Ne dünyasın sen dünya!
Sen zalim, içindeki zalim.
Kimine bir avucu derya deniz,
Kimine de bir denizi bir avuç edersin.
Onu da bir yerlere atar unutursun.
Kimine bir mekanı dağ iken bağ,
Kimine de bağı dağ ettin.
Güya değeri biçilmez değersizlere bak.
Batar gözlerime bir toz parçası kadar.
Bir toz parçası kadar olamadın.
Çapaklandın.
Çapak gözümde dururken bile.
Bu kadar acıtmadı beni.
Acıtıyorsun.
Batıyorsun gözlerime.
Terk et o mekânı değmiyorsun o yere.
Sende çekil git karşımdan.
Pulun iliklediği bir yer vardır.
İliklediği kadar değeri vardır.
Sen bir pul kadar olamazsın.
Çekil git karşımdan.
Resim bile varlığından iyi.
Artık gölgen bile bana zarar veriyor.
Gündüzleri düşüme,
Geceleri rüyalarıma,
Kara perde oldun.
Kararttın, boğdun ne varsa ümitlerimi.
Çekil git karşımdan.
Seni yüreğimde tutmak,
Gözlerimde hapsetmek isterdim.
Değmiyorsun, o yerlere yazık olacak.
Çekil git,
Seni, sende ki kötülüklere havale ediyorum.
Bana yaşattığına hayat diyorsan,
Yaşadığım ömrün olsun.