Çekil Git Şiiri - Mehmet Zafer

İçimdeki varlığın gün be gün büyüyüp
Yıldızları saydırırken gözlerime
Gölgen sinmiş lanet olası bu kahrolası geceye
Kelimelerim yorgun
Hükmedemiyorum içimdeki sese
Sus diyorum yüreğime
Lanet olası yeter artık sus
Yetmedi mi içimi incitip
Gözlerimden yağmurlar yağdırdığın?
Yetmedi mi her geceyi zehir edip sabahlattığın?
Yoruldum artık tükendim
Kendi nefesimden bezdim.

Ne zaman elime kalemi alsam
Satırlara seni yazması
İçimi incitiyor
Kalbim titriyor
Gözbebeklerim acıyor
Göğüs kafesim darlanıyor
Soluk alamıyorum
Nefesim kesiliyor.

Yine gölgen düşmüş geceye
Bu gece de dipsiz acıların koynunda
Nemalanacağız desene
Bu gece de dudaklarım titreyecek
Yüreğim konuşacak
Hasretin beynimde volkanlar devirecek
Mürekkepten sen damlayacaksın satırlara
Bu gece de kalıntılarınla geleceksin hatırlara
İsmini haykıran yüreğim konuşacak duvarlara desene.

Yeter artık Allah aşkına
Bu kadar yeter
Çekil artık düşlerimden
Düş yakamdan ne olur,düş
Bir damla helal süt geçmişse kursağından
O’nun hakkı için git
Git ne olur,git,git
Git dünyamdan
Kop artık yüreğimden kop
Kop ta hafiflesin yüreğim
Feryadına dayanamıyorum
Anlasana be anla artık,anla
Ölüyorum be ölüyorum
Tükenip bitiyorum
Allah aşkına çekil git! ! !