İlk doğduğun günü bilirim
Hani şu zorla ağladığın
Doktorunun annesine benzettiği
Bütün bakışları üzerinde topladığın
Büyümeye başladığın ilk altı ay yoktum Vatan borcu biter dediler
Hayatına sonradan dahil oldum Ama kokunu bir ömür boyu hatırladığım
Gün geçtikçe daha bir alışıyordu sanki
İşsizliğin beni bunalttığı zamanlarda
Sen vardın hep yanımda
Konuşmaya başladın sonra
Harf harf hece hece
Anlaşılmıyordu ne dediğin
Çekik gözlerinin hakkını veriyor
Kore diliyle konuşuyordun sanki
Yine de tatlıydı dillerin
Ömrüm oldukça hep bu anları söylerim
Kayıt Tarihi : 6.6.2018 19:35:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!