Ceketsiz Adamın Düşüşü Şiiri - Sahimi Pia

Artık bu yaşa geldiğimden beridir
Aşka çalan gözlerimi avluda bıraktım
Sonsuz ihtimaller içinde, öfkesiz kederin
Son bir hece daha
Belki dayanırım

Bir mum gölgesinde, baharı aydınlatan
Şubattan kaçan
Bir yakarış ötede
Bir kaç kadeh geriden gelen çağrışım
Korkuya hasret
Telaşsız bir ceset kadar sakin kaldım

Ne zaman gölgesinde dursam şubat ayının
Bin adem geriden gelen günahlarımdan mustarip
Uykusunda aşkın büyüsünü yitirmiş
Tek senfonim
Vazgeçişin arifesinde
Her şubat onunla görülür hayallerim
Eğer kaldıysa bin hasret kadar bozukluk ceplerimizde
Gelecekten yazdığım kelimeleri
Üç kişilik salondan yazdım

Çift kol ötede bekleyen dünya
Çift kol ötede bekleyen dünya için
Kirpiklerimi camın buğusuna astım.