Ceketimi Alıp Çıkıyorum

Ceketimi alıp çıkıyorum bir şiirden daha.
Gözlerimde treni kaçırıyorsun
Yetişmenin acemisisin
Aşkın tarafısın yinede
Senin için sıkarım yumruğumu
Başımı dik tutarım
Kanımda gürleyen sıcaklık
Patlarken dudaklarında
Ben seni beklerim
Akmanın mubah olduğu yerlerde
Bir tahta masa bir tabure
Bir de çay söyle benden kendine

Ceketimi alıp çıkıyorum bir şiirden daha
Sen Ekim hanımın telaşını almış
Hüzün çırpıyorsun sonbahar balkonunda
Balkonu çırpıyorsun bir sigara daha
Ben terkedilmişliğin kuytularında
Kelimeler üreterek sessiz sedasız
Gemiler yüzdürüyorum sen bandıralı
Grev varmış diyorlar lokavt varmış banane
Ben seni sevmenin işçisiyim
Seni düşünmenin muhafızı

Ceketimi alıp çıkıyorum bir şiirden daha
Erzincan postası geç kalıyor limana
Bense yüreğimde bir yetimle bekliyorum
Liman soğuk liman rüzgarlı hava boğuk
Gel yeniden çağlasın ismin dudaklarımda
Gel yüreğimdeki matem ağlasın
Gel yansın aşkın kandilleri
Bir şehzade düşü gerçek olsun
Bezm-i elestte