Bir çay bahçesiydi
Kıştı, ayaz esiyordu.
Soğuktan değilde
Hüzünlerden yüreklerimiz üşüyordu.
Titremiştinde.
Omuzlarına vermiştim ceketimi.
Isındım o gece
Unutmadım deiştin.
Her ceket ısıtırdı
Ayaz rüzgarlarda üşüyen bedenini.
Eğer ısıtabiliyorsam yüreğini
O sıcaklıkla sev beni
Çünkü gördüm ben
Güneş altında bedeni yanıp,
Yüreği üşüyenleri....
03,03,2003
Kayıt Tarihi : 14.8.2003 16:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!