Suç mahallinde çürümeye yüz tutmuş bir ceset vardı
Çoktan öğrenmişti duygusuzluğun dilini
Düzensizliği düzen bellemişti öncelerde
Pas kalıntısı yoktu muazzam ceketinde
Neden öldüğünü bilemezlerdi, sırdı olayı
Bir kaldıracın tepesinden atlamıştı belki
Dişlisi olmaktansa kokuşmuş çarkların
Bilyeler misali dağılmayı seçmişti
Ortalarında bir yerlerindeydi fabrikanın
Böcekler istila etmişken dokularını
Hala ona iştah besleyenler bile vardı
Aradan gıdım zaman geçti
Ceketini çaldırdı
Kayıt Tarihi : 14.2.2024 14:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!