Çeker Giderim - Aşık Mahzuni.... Yüz Şii ...

Ben de bir peygamber olmuş olsaydım
Birlik tohumunu eker giderdim
Önce yasaklardım kula kulluğu
İnsan Hak'tır deyip çeker giderdim

Bakmazdım zalimin gözü yaşına
Sabıra bağlamazdım boşu boşuna
İtikat etmezdim mezar taşına
Taş yerine çiçek eker giderdim

İnsan olduğu yön kıbledir bana
Ben böyle inandım çünkü insana
Çok sebeptir diye kavgaya kana
Bütün hududları söker giderdim

Cehalet insana pusudur pusu
Kolay bilinmiyor işin doğrusu
Hocam çekmeseydi ahret korkusu
Dünyaya bal gelir şeker giderdim

Mahzuni hüner yok şah'ın tacında
Aşk yanamaz cehennemin sacında
Son isim isterse dar ağacında
İnsan der boynumu büker giderdim

ÇEKER GİDERİM

Yeryüzünde dinler binlerce yıldır var. İnsanlık ise olması gereken yerde değil. Halk ozanları geleneğimizin son büyük ustası Âşık Mahzuni Şerif, ‘yüce insanlık’ düşüncesinin peşine takılmış gidiyor.

Koşma tarzında söylenmiş bu şiirinde “birlik, kula kulluğun bitmesi, insanı hayatın merkezine almak, zalime karşı durmak, acılara haksızlıklara sabredip katlanmak yerine karşı çıkmak, insanlar arasına yüzeysel ayrılık tohumları ekmemek, cehalete son vermek, ahret korkusu dahil insan yüreğinden korkuyu söküp atmak, soyluluk taslanmasına son vermek ve ‘sade’ bir insan olmak…” gibi değerlerin altını çiziyor.

Çağdaş değerlerin, insan hakları evrensel beyannamesinin ‘bir şiire’ sığdırılması ve bir saz şairinin evrensel boyutta bir şiir söylemesi (!) hayranlık verici bir olgudur doğrusu. Gerçi biz, Yunus Emre’den, Hacı Bektaş’tan, Nasrettin Hoca’dan, Mevlana’dan beri bu yüce gönüllü tavra aşinayız ama… Yine de Âşık Mahzuni’nin, çağdaşımız olan bir büyük halk ozanının, bu değerleri şiirinde çok doğal bir biçimde işlemiş olmasına şapka çıkarıyoruz doğrusu. Bu güzel insanlarımızla ne kadar övünsek yeridir.

Ben de bir peygamber olmuş olsaydım
Birlik tohumunu eker giderdim

Yeryüzünde ırkçılığın; renk, dil, din ve cinsiyet ayrımcılığının bitmesini özlüyor şair. Dinlerin dindiremediği bir yarayı yeryüzünden silmeyi arzuluyor.

Cehalet insana pusudur pusu
Kolay bilinmiyor işin doğrusu
Hocam çekmeseydi ahret korkusu
Dünyaya bal gelir şeker giderdim

Bilimin, uygarlığın ve yüce insanlık idealinin, insanlığın Tanrı’ya yaklaşmasının ve ebedi barışın gerçekleşmesinin önündeki engel ise şaire göre ‘zalime karşı durmamak’, ‘cehalet’ ve ‘kula kulluğun yaygınlaşmış olması’dır.