Çeker giderim Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Durup bir nefes alırım yolda,
Toprağa sağlam basar adımlarım.
Başım dik, gözlerim önlerde,
Şehrin gürültüsünde bile huzur ararım.

Gökyüzüne bakarım her fırsatta,
Bulutlarla dost, rüzgarla kardeş olurum.
Gönlümde taht kuran sevdalara,
Adımı yazdım dokunduğum yıldızlara,
Benden haber versinler diye canlara.

Giderim yokuşlara, tırmanırım zirvelere,
Düşersem yere, toprak kokularım olur.
Adım adım, iz bırakırım yollara,
Yüreğimle söylerim şarkımı kuşlara,
Kimse duymasın beni uzak diyarlara.

Dağlar ardında bir güneş batarken,
Kalbimdeki acıyı çeker giderim.
Yıldızlar gökyüzünde parlarken,
Işıksız gecelerde çeker giderim.

Rüzgarın saçlarıma dokunurken,
Ufukta bir umut belirirken,
Kalbimdeki özlem çoğalırken,
Hasretin alev alırken, çeker giderim.

Beyaz sayfalara dökülen satırlar,
Anıların izini sürerken,
Geçmişin hatıraları sarar beni,
Bir öykünün sonuna gelirken.

Gelip geçici bu dünyada,
İz bırakmak isterim adımlarımda.
Aşkla, sevgiyle dokunmuş anılarda,
Kalbimden bir iz bırakarak çeker giderim.

Gözlerimde hayal, ellerimde emek,
Gelene geçene selam olsun.
Yürürüm, koşarım, durmam hiç,
Çünkü ben, tıpkı bir şiir gibi,
Adam gibi çeker giderim.