Çeker Giderim Şiiri - Kara Osman Nalbant

Er seherde kalkar, ateş yakardım
Duman yükselince köze bakardım
Güneş göz kırpınca yola çıkardım
Cılga yollar beni, yormadı yoldaş

Derede bulandım çayda duruldum
Kolda rahat idim, salda yoruldum
Damlaya sığındım gölde vuruldum
Yar gelip yaramı, sarmadı yoldaş

Nisan on beş oldu, kışı tekledim
Geç gelen baharı, yaza ekledim
Yüce dağdan inip bağda bekledim
Dilberim sözünde durmadı yoldaş

Kel tepenin karı dayanmaz nara
Susuz kalan kuşlar koşar pınara
Her gelip geçtikçe baktım çınara
Güvercinim yuva kurmadı yoldaş

Kara’yım ağlamak benim kaderim
Ellerim böğrümde, akşam ederim
Boşuna beklemem, çeker giderim
Çiğdemler halımı, sormadı yoldaş