Çeker giderim Şiiri - Kurtuluş Kurtoğlu

Beni istesen bile artık duramam
Son defa sana bakar çeker giderim
Bundan sonra senle ilişki kuramam
Burda gönlümü yakar, çeker giderim

Sen üzülme yeter ki, neylesin bülbül
Kış gelince dağlarda açmaz gül, sümbül
Dargın olursa nasıl sevsin bu gönül
O an her şeyi takar, çeker giderim

Sözlerin bir ok olup derinden vurdu
Rüzgâr olup günden güne hep savurdu
O anda yüreğim birden bire durdu
Yıldırım gibi çakar, çeker giderim

Denize düşüp bin yılana sarıldım
Pişmansın nafile ben sana darıldım
Bir kere yaptıklarına hep darıldım
Şelale olup akar, çeker giderim

Kurtoğlu'm kötü avrat elinden çektim
Her gün sabır tarlasına tohum ektim
Tavırlarına karşı daim ödlektim
Son defa sana bakar, çeker giderim