sonbahar damlarken yüzümden
yüreğimdeki hüznun hala diri
çakal ulumaları şimdi daha yakınımızda
ve ben hala tenhaların kahramanı
baykuş lanetliği sürüyor
ne gözlerin gözlerime değer
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
dil de güzel uslup da tebrikler dost.
Betimlemelerinizi keyif alarak okudum :)
acılar içinde kıvranır gençliğim
kurt çağının pençesinden
saklanırım bir balığın pulları arasına
çeker giderim çağınızdan
tebrikler... güzel bir siir...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta