Çeker Şiiri - Evrim Evrensel

Ey Erenler ben bu derd ile kaldım,
Ne Sultan rahmeyler ne de kul çeker.
Bir Mecnun misali Leylakeş oldum,
Ne sahra dayanır, ne de çöl çeker.

Aşk ile perişan, ağlarım nice,
Çekerim hasreti gündüz ve gece,
Aşkın baltasını vursam ağaca,
Ne yaprak dayanır ne de dal çeker.

Yadlar ile beni etmeyin kıyas,
Od yanar içimde, oldu alev köz,
Yare doğru gider bu ekispres,
Ne makas dayanır ne de yol çeker.

Yare kavuşmaya tuttum çok dilek,
Göndermedi yare ol kahpe felek,
Mutlaka ki küsmüş o hüri melek,
Ne mektup gönderir ne de tel çeker.