Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
BUNA CANMI DAYANIR
Karın aç yorgan yuka sular buzlu
Buna canmı dayanır deha söyle
Kışın çamurlu yolu yazın tozlu
Buna canmı dayanır deha söyle
Yaza kalmaz neyim varsa satarım
Yokluk başım belası boşa yatarım
Doğduğuma pişman oldum biterim
Buna canmı dayanır deha söyle
Sevdam vardı benim bir zülfü yare
İmkansız halim cane düştüm yere
Çaremi elimden aldı bin kere
Buna canmı dayanır deha söyle
Fezalim der hacim doğar güneşin
Sabırla yakar zülmü közün ateşin
Örgütlen kendin sınıfını düşün
Buna canmı dayanır deha söyle
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta