Çekemezsin Şiiri - Ömer Tomruk

Son sözü sen söyleyemezsin…
Unutma kalbimde taşırım ben seni,
Her seferinde kayboluyorum sana baktığım yerde,
Öyle bir yangın ki bu söndüremezsin…
Canımı daraltan şu mehtabın sessizliği,
Ne denli sebebim varsa içimde,
Sebepsizliğimi görmezden gelemezsin.
Kafayı çektiğin gibi tetiği de çekemezsin…
Yazılıp çizilen sevd...alar gördük seher vaktinde,
Kiminde boğulup, bazısında kaybolduk…
Bir de maskeler vardı gülen yüzlerin hıçkırıklarında,
Ama aldanmadık inadına,
Lakin adıma bir kalem de sen çekemezsin…
Kutsandı mutluluk gülüşlerinde,
Gözlerinde taçlandı bakışlar,
Yüreğinde yeşerdi en kurak tarlalar,
Şimdi de gecenin tam ortasında,
Bu hasadı zamansız biçemezsin…
Gitme vakti geldiğinde kurur yapraklar,
Güneş kızıl,rüzgar suçlu ve başı boş sokaklar…
Zincire vurulmuş ise de ayaklar,
Bu yolda bensiz yürüyemezsin…
Vuslata ya sabır çekemezsin…