Çekemez Oldu Gönül Şiiri - Şerife Gündogdu

Her lâhza bin feryadı çekemez oldu gönül,
Baharlar küskün bana açmıyor artık bir gül.

Her kime bel bağladım bil ki çok eza gördüm,
Hep hayal kırıklığı gönlümde ceza gördüm.

Gül-ü Ruhsar’ım soldu gönlümün kederinden,
Gözyaşım sele döndü ömrümün hederinden.

Nedir feleğin derdi durmadan sille vurur,
Hiç yılıp usanmadan sabrımı sınar durur.

Aldığım darbelerle kırılırken kanadım,
Gönlümün derûnunda gizli gizli kanadım.

Gel gönül sızlanma sen her kim kaderin yaşar,
Kaderin tuzağına düşecektir her beşer.

Her dem gönül yarası tetikler bimarımı,
Bütün tabipler gelse yapamaz imarımı.

Ol Şafi ismi ile bütün derman ondadır,
Sinemdeki bu ateş yakar durur sondadır.

İçin için yanarım ruhuma buhran gelir,
Ondan gelen dertlerle gönlüme derman gelir.