Şimdi bir rüzgar esti geçti
Saçlarımı uçuşturup; başımın üzerinden
Benliğimin taa içine kadar...
Unuttuğum kokular saçıldı
Burnumun girişinden; ruhumun eskilerine...
Öylesine estiki bu deli rüzgar
Can verdi sevgilimin küllerine...
Her şeyi unuttum derken
Hayat verdi yeniden mutsuzluğumun geçmişine...
Bırakmalı insan bir yerde artık
Adam gibi, heybetli bir çizgi çekmeli
Geçmişin puslu anılarına...
Yelkenleri fora etmeli geleceğine
Estirmeli kasırgaları, mutluluk kokan yelkenlerin içine...
Bir deli rüzgar esti geçti kulaklarımdan
Bir zamanlar tatlı sesler uçuşan kanallardan...
Canlandı ölü anılar...
Bırakamadım;
Heybetli bir çizgi çekemedim...
Görünce; rüzgarın alıp götürdüğü cansız yaprağı...
Aklıma düştü salınıp gidişin,
Bir deli rüzgarın savurduğu yaprak misali...
Başbaşa kaldım işte..rüzgar uzaklaşınca yanımdan
Sımsıcak fakat içimi soğutan anılarımla...
Çekemedim heybetli bir çizgi işte...
Bir kuru yaprağın bana hatırlattığı
Seninle dolu anılarıma...
Çekemedim...
Kayıt Tarihi : 8.1.2006 02:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)