Çeke çeke Şiiri - Bahattin Tonbul

İnsan yaşarken ders alır
Karanlığı sensiz gördüm
Gölgesinde yatan kalır
Çeke çeke sona erdim

Üşüyorsan seslen bana
Uzakları sardın cana
Gözyaşımı akıtsana
Çeke çeke sona erdim

Ölüm olmayan vedaydı
Cennet kokusu edaydı
Ağlaması tam belaydı
Çeke çeke sona erdim

Evimiz cennete dönsün
Hasretin içimde sönsün
Özlemim ufkuna dinsin
Çeke çeke sona erdim

Gitmiyorsa sensiz binler
Yalnız olan canı dinler
Karanlıkta görülmüyor
Ölen yârim hepten inler

Dost olmazsa solar yanın
Gönüllerde akan kanın
O sevgiyi bensiz tanın
Çeke çeke sona erdim

Bu yüreği ona verdim
Aşkını ben göğe serdim
İçimdeki acıları
Çeke çeke sona erdim
Bahattin Tonbul
13.1.2013