Çek Git Sadece Şiiri - Abdullah Sezer

ÇEK GİT SADECE
Ne seninle, ne de sensiz işte,
Zarar veriyorsun bana.
Biliyorum aslında.
Acıyorum halime. acıyorum benliğime.
En çokta giden, geçen zamanıma işte.

Adını koyamazdım, nedir ne değildir,
Anlayamazdım, Gönülmüş meğerse.
Her şeyden soyutlayan,
Hayattan soğutan tek şey
Gönlümdeki yaraymış meğerse.

Dile getiremedim yine,
Söyleyemedim de, yanıp kavruldum kendimce
Çürüdüm içten içe, yok oldum gittim yine.
Hiç bilmediğim biyede, anlamadığım bir biçimde,
Bir girdabın içerisinde, bıraktın beni oracıkta öylece.

Adını koyamadığım şey,
Yüreğimdeki yaranın, acısıymış meğerse,
Ve çok kırılmışta, sesi çıkmamış yine de.

Araf'ta kaldım, ölmekle yaşamanın, tam ortasında,
Çekildim kabuğuma, gömüldüm sessizliğime.
Çıkmadı dilimden bir kelam,
Konuşmadım kimselerle,
Anlatmadım, anlatamadım.

Kifayetsizdi tüm kelimelerim,
Anlamsızdı cümlelerim.
O acıyı anlatabilecek,
Tek bir cümle kuramadım, söyleyemedim.
Yandım kavruldum işte,
Kül oldum savruldum sadece,
Dokunmayın dedim de,acıttılar yine de,
Kırdılar döktüler sadece.

Ellemeyin yaralarıma,
Dokunmayın daha fazla.
Açmayın bir başka daha yara,
Ben bana, anlatmazken,
Başkasına nasıl anlatabilirdim oysa.

Oysa ki, bir acıydı sadece
Tarifi olmayan,
Tedavisi, telafisi bulunmayan,
Bir acı işte.

Kırık dökük yüreğim sadece,
Bir boşluktayım yine,
Viran talan bir halde.

Sus şimdi.
Her zaman yaptığın şekilde,
Sus sadece, en iyi bildiğin,
En iyi yaptığın, şeyi yap yine.
Çek git öylece, çek git,
Tek bir kelam etme, etmeyelim.
Sessizce, çek git sadece...
ESİN ZALI & A.SEZER