Çek Git Bensiz Gidebilirsen

Yüksek bir yerde oturmuşum
Sarhoş gibi, hafiften
Ömrümdeki belki son Çarşamba
Elimde kadeh
Ve saat yirmi dördü vurmakta
Başım mı dönüyor bilmem
Gün batımını çoktan geçtik
Güneşi mi kokluyorum son dem
Ben derim ki isabetli, nihayet
Yaşadığım ilk hasret
Güneş bana soğuk gelir
Elbet yanan yüreğimden
Hasret dedin de birden aklıma esti
Rüzgarla akrabalığın.
Kaçıp gidişin var ya
Yelesine tutunup aniden
Fırlayıp dört nala, rahvan gitmek varken
Bu acelen ne? Gecenin karanlığında
Kader denilen çizgiyi aşabilir misin?
Buysa istediğin
Çek git bensiz gidebilirsen

Ankara 2005 Ağustos