Çek Git Artık Şiiri - Ahmet Gürcü

Bazen içine attıkları kemiriyor insanı.
Ya hayatına hiç almayacaksın
Ya da sildin mi zerre kadar iz bırakmayacaksın.
Yoksa gecenin bir yarısı öyle bir sızlatır ki içini dünya başına döner.

Yine hüzün uğradı geceye.
Sabah gittikçe uzaklaşıyor benden.
Oda sevmiyor beni herkes gibi.
Yalnızlık ağızda çoğalan tatsız lokma,
Ne yutabiliyorum ne de atabiliyorum.

Adı hasret, sızısı sonsuz, yatağım onsuz...
Titrek bir iç çekişi hakim bedenime
Onsuz olmayacak biliyorum.
Duvarlar üzerime geliyor, daralıyor ruhum.
Ecel gelse eğeceğim boynumu önüne.

Gözlerimi kapatmak geçiyor içimden sonsuz bir uykuya
Uyumak , uyumak... ve bir daha uyanmamak...
Ne güzel bir vuslat demi ölüm denen meçhul son.
Ama biliyorum ki her iki dünyada da olmayacak yanımda.

Hey gidi hırçın rüzgar neden bu kadar acımasızca vuruyorsun pencereme
Sen de mi intikam alıyorsun benden aklınca.
Oysa benim gözlerim sende değil, hep aralık bıraktıgım kapımda.
O gelecek, gıcırdatarak silecek ölüm sessizliğini odamdan.

Yağmurlu bir günde bulsun beni ölüm
O da yağmuru çok sever bilirim
Gizli bir mektup sıkıştırdım eline
Çek git şimdi ,
Vurma kendini oradan oraya. yalnızlığımı da al git buralardan...