Dipteyim zamansız gidişinle
Vurgunu en derinden yedim
Göç yangınları başladı gönlüm firârda
Gönül bahçem tarumâr hasretinden yanmakta
Sana vurgun bu deli yürek neyleyim ey yâr
Söz geçmeyen yüreğimde sönmeyen yangınımsın
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
