Çek ellerini üzerimden!
Kim bilir kaç kez yandı bu yürek.
Kaç kez kanadı kanadı…
Gün geldi kabuk bağladı yaralarım.
Ve nasır bağlayıp dindi kanamaları..
Bir daha yanmak istemem;
Aşk denilen o dayanılmaz ateşle.
Yanıp da pişmek istemem…
Gücüm yok artık dayanmaya.
Adı yasak olsun bırak!
Adı ayıp!
O aşk ki kuytu köşelerde zaten bir kayıp…
“Seni seviyorum” yalan aşkın hep aynı yalan gerçeği.
Ve nihayet ayrılık açıyor kör olmuş gözleri.
Bırak öyle kalsın;
Hep yalan..
Hep masal..
O aşk ki nice aşklar gibi çoktan unutulup gitti.
Çek ellerini üzerimden!
Sıyrılıp gitsin artık hayalin bedenimden..
Kurtulayım artık ömrümden ömür çalan gölgelerinden..
O aşk ki artık sadece şarkılarda hoş bir sada.
Şiirlerde hiç çözülmeyecek bir muamma.
Hep de öyle kalmalı senden sonra lüzum yok aslında
Adını bile anmaya…..
Kayıt Tarihi : 1.7.2010 12:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!