Çehresi Çizilmemiş Bir Sevdaydı

Aynı devirde,
aynı ülkede,
Ayrı mekanlarda
yaşadık.

Özlemlerin
belki de
son noktasındaydık
BağladıkAynı gökyüzünü,
aynı güneşi,
Yıldızları
paylaştık...
Sevgiye öyle aç,
öyle açtık ki...
sevgi pusulalarını,
Beyaz güvercinlerimize ,
Gökyüzüne bıraktık
Ulaşamadan yerine ,
Belki düştüler
bir avcının eline .
Belki de ulaştı,
aç yüreklerimize
Bizimki,
çehresi çizilmemiş
bir sevdaydı.
Seviyorum diyemedigimiz
Geliyorum,
bekle diyemedigimiz
Bir hayaldi belki de,
İçimizi okşayıp geçen,
bir meltem rüzgarıydı.
Ayşe Keleş