Çehrendeki Burukluk Şiiri - Serhat Kuzu

Çehrende bir burukluk var,
Sanki kayboluyorsun da seni bulanlar yabancılar oluyor.
Cemalindeki çizgileri ne acıların ne de kaybettiklerin;
Bensizlik doldurmuş.
Bizim kaybetme lüksümüz yoktu,
Oysa çehremizi şimdi mağlubiyetler kaplamış,
Küme düşmüşüz,
Kümelenmiş beceriksizlerin arasında çehren tutuşuyor;
Gülyüzüne bensizlik ağır gelir,
Birsürü ben çıkmış,
Ben-den yüzlerce dökmüşsün.