Asılmış ’o’ yüze bir garip hüzün,
Ne kadar gam varsa donuk gözdeler.
Uzaklara bakarak geçmeyen gün,
Geceleri örtü yapmış çehreler..
Derin nefesini alır içinden,
Kimseler duymasın hüznünü gizler.
Gönül volkan gibi yanar derinden,
Kırık aynalarda erir çehreler..
Zaman karanlığa dalıp gidince,
Ayın halesine benzeyen yüzler.
Ayrılık kapıyı çalıp gelince,
Katran karasına döndü çehreler..
Koca dünya nokta kadar daraldı,
Hasrete sığınak oldu izbeler.
Nicedir göz yaşı hüzne damladı.
Maziye bir ağıt yaktı çehreler..
Kayıt Tarihi : 16.12.2008 10:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Hasrete sığınak oldu izbeler.
Nicedir göz yaşı hüzne damladı.
Maziye bir ağıt yaktı çehreler..
-----------------
Bir kere şunu en başta söylemem gerek.Şiir kusursuz ve fevkalâde.Manâsını anlayabilmek , derinine ama çok derinine inebilmek için gönül penceresini açmalı.Gönül tarumarlığından çehreye yansımalar okadar zarif işlenmiş , her bir mısra değil her bir kelimedeki efsunlu anlam bu kadar güzel verilebilir.Bu şiirin her bir mısrasındaki esrarlı manâyı anlatabilmek için [bence] sayfalar yetmez.Benim şahsen yapabileceğim ; şairem canı gönülden kutlarım.Kalemin daim olsun +10
TÜM YORUMLAR (58)