birlikte bahşedilmiş râyihâsında
bütün siyâhlığıyla açılan girdap
ve daimî devinimlerinden bitap
düşmüş gözkapaklarının ardında
birden beliriveren duyuları kuşku
içinde yalnız sezdiği saf hilkat
hariç, o sararmış lir ve sonat
kulede sessiz bekleyen utku
daimî çağrışıma gelmeyen
sönmüş bahçesinde havzın
nasıl ardında bırakırsa yakın
olanı uzunca kavranan beden
öyle parlar ve söner biricik anda
çehresi dilsiz, açıklığın ormanında
Kayıt Tarihi : 3.3.2019 22:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!