Cehl-u Dalalet Şiiri - Tekin Bekar

Ağraz-ı dünyeviye düşmüş beşer ne acı, unutmuş ahdu misakını Yüce Mevlaya..!
Cehl-u Dalalet içerisinde, maksadından çok uzak, dalıp gitmiş hülyaya..!

Olması gereken yerden sapmış cihet, ruhsal cinneti yaşıyor..!
Birbirinden kopmuş Ümmet, Beyt-i Mamuru tavaf eden melaikeler şaşıyor..!

Kendi dinini yerenlere buğzetemsi gerekirken, onlarının dinine uyar...
Kitab-ı Ekmel bağırır, Ezan-Muhammed-i bağırır ne aldırır ne duyar..!

Bilmiyor mu ki cahiliye, gaflet uykusunda mışıl mışıl uyurdular..!
İki Cihan Server-inin uyarmasına rağmen, Cahim ateşinde dururdular..!

Bu can senin değil Allahü Teala'nın, ne demeye şaşarsın..!
Kulluk etmeye geldin heyhat, düşünmeden zevk-ü sefada yaşarsın..!

Bir gün Hz.Azrail yapışacak yakana, sana da okuyacaklar rahmet..!
Böbürlenme EY BEŞER, yerin ha bostanlık, ha Karacaahmet..!